Informacja dla osób podróżujących do Gwinei, Liberii, Sierra Leone oraz Nigerii
Informacja dla osób podróżujących do Gwinei, Liberii, Sierra Leone oraz Nigerii w związku z epidemią gorączki Ebola.
WHO informuje o utrzymującej się epidemii gorączki krwotocznej Ebola w krajach Afryki Zachodniej. Do dnia 20 sierpnia 2014 r. w Gwinei, Sierra Leone, Liberii i Nigerii odnotowano łącznie 2473 zachorowania, w tym 1350 śmiertelnych, przy czym w okresie od 17 sierpnia do 18 sierpnia odnotowano łącznie 221 nowych zachorowań (w Gwinei 36, w Sierra Leone 59, w Liberii 126).
Liczba zachorowań zawiera zarówno przypadki potwierdzone laboratoryjnie, prawdopodobne jak i podejrzane, jest to więc liczba, która może ulec zmianie, gdyż dane epidemiologiczne nt. przypadków ulegają ciągłej aktualizacji.
W Gwinei odnotowano łącznie 579 zachorowań, w tym 396 śmiertelnych.
W Liberii odnotowano łącznie 972 przypadki, w tym 576 śmiertelnych.
W Sierra Leone wystąpiło łącznie 907 zachorowań, w tym 374 śmiertelne.
W Nigerii wystąpiło łącznie 15 przypadków, w tym 4 śmiertelne.
Nie odnotowano przypadków zachorowań wśród podróżnych powracających z ww. krajów do Europy.
WHO potwierdza, że sytuacja epidemiologiczna w regionie jest poważna, w szczególności w Sierra Leone i Liberii, gdzie po pierwotnym okresie niskiej zachorowalności obecnie liczba przypadków wzrasta.
Światowa Organizacja Zdrowia wydała w dniu 8 sierpnia 2014 r. oświadczenie w sprawie uznania tego zdarzenia za sytuację nadzwyczajną stanowiącą zagrożenie dla innych państw. Pełny tekst oświadczenia dostępny jest na stronie internetowej Światowej Organizacji Zdrowia pod adresem:
http://www.who.int/mediacentre/news/statements/2014/ebola-20140808/en/
Ministerstwa Zdrowia Gwinei, Liberii, Sierra Leone, Nigerii, a także Togo i Ghany wspólnie ze Światową Organizacją Zdrowia oraz innymi organizacjami kontynuują działania mające na celu zapobieganie szerzeniu się zachorowań na gorączkę Ebola.
W ostatnich dniach odbyło się spotkanie Dyrektora Generalnego WHO z wysokimi przedstawicielami państwa regionu Afryki Zachodniej (tj. Gwinei, Sierra Leone, Liberii, a także sąsiadującym Wybrzeżem Kości Słoniowej). Efektem spotkania było podpisanie dokumentów, w których kraje te zobowiązują się do wdrożenia kolejnych bardziej restrykcyjnych środków mających na celu powstrzymanie rozprzestrzenianie się epidemii Ebola w regionie, w szczególności: wprowadzenia izolacji określonych obszarów wraz z zapewnieniem zapasów dla ich mieszkańców, wzmożenia działań transgranicznych, wprowadzenia obowiązku pochówku ciał zgodnie z obowiązującymi przepisami zdrowotnymi, wzmocnienie opieki medycznej i diagnostyki laboratoryjnej oraz wzmocnienie nadzoru epidemiologicznego, poprawa profilaktyki i kontroli zakażeń we wszystkich placówkach ochrony zdrowia.
W chwili obecnej czynnikami, które utrudnia ją opanowanie epidemii gorączki Ebola na terenie Gwinei, Sierra Leone i Liberii są:
- rozległość obszaru, na którym utrzymuje się transmisja wirusa oraz znajdują się źródła zakażenia,
- lokalne uwarunkowania kulturowe i religijne np. tradycja pochówku zwłok osób zmarłych wymagająca bezpośredniego kontaktu uczestników pogrzebu z ciałem osoby zmarłej,
- nasilony przepływ osób pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi oraz przez granice trzech ww. państw.
W chwili obecnej WHO i ECDC określają ryzyko zachorowania osób podróżujących na teren Gwinei i państw sąsiadujących jako niskie, z uwagi na fakt, iż przeniesienie wirusa Ebola następuje przez bezpośredni kontakt z krwią, wydzielinami i wydalinami osoby zakażonej.
Zgodnie z zaleceniami WHO podróżujący powinni:
unikać wszelkich kontaktów z osobami zakażonymi (chorymi lub ciałami osób zmarłych),
unikać wszelkich kontaktów z dzikimi zwierzętami (w szczególności z małpami, gatunkami leśnych antylop, gryzoniami, nietoperzami), również z ciałami padłych zwierząt,
• nie spożywać mięsa dzikich zwierząt,
• dokładnie myć i obierać warzywa oraz owoce przed ich spożyciem,
• przestrzegać zasad higieny rąk,
• stosować zabezpieczenia podczas kontaktów płciowych,
• zrezygnować z odwiedzania miejsc bytowania nietoperzy (np. jaskiń, kopalni, schronów).
Biorąc jednak powyższe pod uwagę, zaleca się osobom podróżującym w rejony występowania gorączki krwotocznej Ebola, zachowanie wszelkich możliwych środków ostrożności, w tym również rozważenie możliwości przełożenia podróży na inny termin.
Więcej informacji nt. bieżącej
sytuacji w Gwinei, Liberii i Sierra Leone dostępnych jest tu:
http://www.afro.who.int/en/clusters-a-programmes/dpc/epidemic-a-pandemic-alert-and-response/outbreak-news.html
http://www.ecdc.europa.eu/en/healthtopics/ebola_marburg_fevers/Pages/index.aspx
http://www.cdc.gov/vhf/ebola/outbreaks/guinea/index.html
Gorączka krwotoczna Ebola jest powodowana przez wirusy z rodziny Filoviridae. Jest to choroba występująca rzadko, jednakże charakteryzująca się bardzo wysoką śmiertelnością sięgającą ponad 90%. Rezerwuar wirusów jest nieznany. Istnieje hipoteza mówiąca, że rezerwuarem wirusa Ebola są nietoperze owocożerne.
Epidemie i przypadki gorączki krwotocznej Ebola występowały dotychczas głównie w Afryce. Istnieje jednak ryzyko zawleczenia tej choroby również na inne tereny, w tym także do Europy np. wraz z powracającymi osobami zakażonymi w okresie inkubacji choroby.
Przeniesienie wirusa Ebola następuje przez bezpośredni kontakt z krwią, wydzielinami i wydalinami osoby zakażonej. Transmisja wirusa Ebola możliwa jest również od osoby zmarłej z powodu zakażenia oraz od zakażonych/padłych zwierząt takich jak: małpy czy nietoperze. Po okresie inkubacji trwającym w przypadku Ebola od 2 do 21 dni pojawiają się objawy grypopodobne (gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, bóle gardła, osłabienie), które bardzo szybko nasilają się. Następnie pojawia się biegunka, wymioty, bóle brzucha, niekiedy wysypka, zaczerwienie oczu oraz objawy krwotoczne (krwawienia zewnętrzne i wewnętrzne). Choroba może doprowadzić do śmierci.
Nie ma specyficznego leczenia, ani szczepionki przeciwko gorączkom krwotocznym Ebola. Brak skutecznego leczenia i duża zakaźność wirusów wymusza stosowanie odpowiednich zabezpieczeń przez osoby kontaktujące się lub opiekujące osobą zakażoną lub chorą (np. szczególne warunki izolacji, środków ochrony osobistej).
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w przypadku wystąpienia niepokojących objawów po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem informując o przebytej podróży.
W celu uzyskania profesjonalnej porady lekarskiej o chorobach zakaźnych występujących w tym regionie, należy przed wyjazdem skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie później niż 4 - 6 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki.
Informacja dostępna jest również na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Sanitarnego pod adresem: http://www.gis.gov.pl/?go=news
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w w/. krajach znajduje się na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
* wykorzystując zawarte na stronie treści, zdjęcia lub filmy proszę powoływać się na źródło informacji – www.sokolka.policja.gov.pl